Ερωτευμένοι με τον καναπέ σας, ενώ έξω γίνεται πόλεμος. Σιωπηροί συνένοχοι των εγκλημάτων και των δολοφονιών. Μικροαστοί ωχαδερφιστές που οι απώτερες επιδιώξεις σας, οι πολιτικές πεποιθήσεις σας και οι αξίες σας δε διαφέρουν πάρα πολύ από την "άλλη" κατηγορία που ενδόμυχα σιχαίνεστε. Η ροπή σας προς την σαβούρα (κάθε είδους) και τον υπερκαταναλωτισμό διώχνουν τις τύψεις της κονιορτοποίησης. Στο τσακ είστε να σας δεχτούν στην "άλλη", τη μαρκαρισμένη περιοχή όπου παίζουν μπάλα οι μπάτσοι με τους ασφαλίτες, οι ρουφιάνοι δημοσιογράφοι με τους πουλημένους πολιτικούς και οι νταβατζίδες επιχειρηματίες με όλους τους προηγούμενους. Συγχαρητήρια. Το βαθούλωμα του κώλου σας πάνω στην καρέκλα θα μείνει για να θυμίζει την ύπαρξη σας.
Εμείς και οι "άλλοι". Γεμίσαμε με "άλλους". Πόλεμος κανονικός. Δυστυχώς είμαστε μειοψηφία. Ποτέ δε με φόβισε αυτό. Αλλά σήμερα με τρόμαξε λίγο. Συνειδητοποίησα ότι πλέον είμαστε λιγότεροι απ' ότι εξαρχής νόμιζα. Μόλις διαπίστωσα πως η αλληλεγγύη είναι προνόμιο και δικαίωμα που οριοθετείτε αυστηρά.
Η προηγούμενη πρόταση δεν είναι τυχαία, ούτε αφηρημένη. Υπάρχει δραστήρια και ενεργή ομάδα "πάλης" που το διατείνει ακράδαντα. Την παραπάνω ομάδα την αναγνωρίζεις εύκολα από την πολιτική της ομοιομορφία και το μίσος για το κεφάλαιο που κατά βάθος τόσο λατρεύει. Σε λάθος καθρέφτη αυνανίζονται! Ρομποτάκια ακούνητα, ελιτιστικά μαρξιστικά στρατιωτάκια με κόκκινες σημαιούλες που κατεβαίνουν για πορεία νομίζοντας ότι πηγαίνουν για πικνικ. Τυπικό το δρομολόγιό τους, το μάθαμε. Στις 12 ξεκινάνε, στις 12 και μισή το διαλάνε και στη 1 είναι για καφέ στο Θησείο. Επαναστάτες του κώλου που έχετε το θράσος να είστε τόσο προκλητικά εγωιστές με το 9% σας, έχοντας απολέσει κάθε διακριτικό γνώρισμα αριστερού, ενδίδοντας σε αυτάρεσκες και μαζοχιστικές εκρήξεις καπιταλισμού νομίζοντας ότι το ΠΑ.ΜΕ είναι η μικρογραφία της κοινωνίας και ο Περισσός η γυάλα σας. Την επόμενη φορά το υπόσχομαι: θα κατέβω σε πορεία με το ΚΚΕ. Έτσι για να κόψω φάτσες από τα αυριανά αφεντικά μου.
Τέσσερα μέτωπα. Τέσσερα ξεχωριστά μέτωπα. Ονειρεύομαι την ημέρα που η πρώτη κατηγορία θα μας συνοδεύσει σε μία λαοθάλασσα μεγαλύτερη από αυτή της 5ης Μαΐου. Όχι, οι κνείτες δε νομίζω να είναι μαζί. Όχι γιατί δεν θέλουν ή δεν μπορούν. Απλά γιατί περιμένουν το λάκτισμα για την έναρξη της δικής τους επανάστασης. Της επανάστασης έναντι στο διπρόσωπο καπιταλιστικό εαυτό τους. Δεν υπάρχει ελπίδα. Γι' αυτούς. Γιατί για μας, το μικρόβιο του αραβικού ρεβολούσιον μεταδίδεται -παραδόξως- ταχύτατα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου