Στο στενό μου κύκλο είναι νομίζω γνωστό πως πλέον δεν ασχολούμαι. Όχι γιατί έπαψε να με προσελκύει το παιχνιδάκι που ξοδεύαμε ώρες επί ωρών ενασχόλησης, κουβέντας και εξάσκησης, αλλά γιατί άπαξ και έχασε τον ρομαντισμό του, σταμάτησε να με γοητεύει. Δεν γνωρίζω το χρονικό σημείο που επετεύχθει αυτή η απώλεια, πάντως από μένα έγινε αισθητή μόλις πέρυσι. Ίσως και να 'χε απωλέσει κάθε στοιχείο αγνότητας χρόνια πριν, αλλά είτε εγώ ήμουν πολύ μικρός να το καταλάβω είτε η προπαγανδιστική μαζοποίηση που προσεγμένα εκτρέφεται, μου έκανε αδύνατη την ικανότητα αντίληψης.
Τώρα όμως σαν αντικειμενικός και αμερόληπτος, σαν παντογνώστης θεατής που απαλλαγμένος από παρωπίδες και υποκειμενικά όρια αντικρύζει τα δρώμενα από απόσταση, αδυνατώ να σχηματίσω λέξεις προκειμένω να περιγράψω την τραγελαφικότητα του θέματος. Από τη μία γελάς, γελάς μέχρι δακρύων και από την άλλη συνηδητοποιείς ότι το δάκρυ που τρέχει στο μάγουλο σου είναι μαύρο. Μαύρο λόγω της θλίψης για την αποτέλμωση των κοινωνικών κανόνων και ισορροπιών όπου καλείσαι να ξεπεράσεις.
Εντύπωση μου έκανε το γεγονός πως φέτος ο συγκεκριμένος αγώνας πήρε τόσο μεγάλη έκταση και έγινε έκτατη είδηση και θέμα αιώνιων συζητήσεων. Μα φυσικά, τι ανόητος! Ήταν αναμενόμενο η πράσινη χούντα του ΠΑΣΟΚ να στρέψει την άβουλη μάζα στο ποδόσφαιρο. Οι παλιές και δοκιμασμένες πρακτικές είναι και οι πιο σίγουρες. Σχεδόν αλάνθαστες. Και σαν πρόβατα πέσανε όλοι χωρίς δεύτερη σκέψη στην παγίδα.
Έτσι λοιπόν για του λόγου το αληθές, δύο χιλιάδες οπαδοί του Παναθηναϊκού πραγματοποίησαν την Κυριακή συγκέντρωση έξω από το ραδιομέγαιρο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τρόπο περιγραφής του αγώνα από τους δημοσιογράφους της ΝΕΤ. Πόσο εξοργιστικό! Πόσο εξοργιστικό! Στην χώρα όπου ποτέ κανείς δεν θα ξεβολευτεί για να σχηματίσει πορεία με κατεύθυνση την ΕΡΤ, το Mega ή τον Σκάϊ για να καταγγείλει τον τρόπο περιγραφής των πολιτικών ειδήσεων από τους πουλημένους δημοσιογράφους που εκπορεύονται από την κυβέρνηση του ΔΝΤ και τη μεσιτεία του ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν κάποιοι που εξανίστανται, βρίσκουν την χαμένη τους ευαισθησία και κωλοτραβιούνται ως την άλλη άκρη της Αθήνας για να διαμαρτηρηθούν για τη μετάδοση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Το αντιλαμβάνεστε; Η βλακεία και ο μικροαστισμός που διακατέχει κάθε έναν από όλους αυτούς τους νερόμυαλους μικροτσούτσουνους δεν έχει όρια.
Βέβαια δεν χρειάζεται να είμαστε τόσοι αρνητικοί. Τα ρεζιλίκια που πραγματοποιήθηκαν προχτές μπορεί να αποδώσουν και από την ανάποδη. Απλά καλούμε τις δυο ομάδες για ρεβάνς άνευ βαθμολογικού ενδιαφέροντος σε ουδέτερο γήπεδο. Ποιος τρελός θα τους δεχτεί όλους αυτούς; Μην χωλοσκάτε, έχω έτοιμη τη λύση: το γήπεδο της Κερατέας! Πετάχτε εκεί μέσα τις δυο ομάδες, τους οπαδούς τους και τους μπάτσους που βρίσκονται εκεί εδώ και δύο μήνες και η ωρολογιακή βόμβα είναι έτοιμη να σκάσει. Διπλό το όφελος: και θα ξεφορτωθούμε λίγο κόσμο, και θα επιτύχουμε την προβολή της Κερατέας από όλα τα κανάλια, αφού η πλειονότητα θα προφτάσει προκειμένω να καταδίκασει τη βία.
Παράλληλα, οι υπεύθυνοι του Παναθηναϊκού φαίνεται ότι έχουν αηδιάσει με τον τρόπο που διεξάγεται το φετινό πρωτάθλημα, στο οποίο φυσικά δεν συναντάς καμία ομοιότητα με ό,τι λάμβανε χώρα τα προηγούμενα χρόνια, όπου στα ελληνικά γήπεδα βασίλευε η δικαιοσύνη, η ευγενής άμιλλα και ο λουλουδοπόλεμος μεταξύ των οπαδών, των παικτών και των παραγόντων. Μέσα σε αυτό το κλίμα, η δήλωση του Τζιμπρίλ Σισέ πως θα αποχωρήσει προβλημάτισε και στενοχώρησε τους πάντες. Τελικά, είμαστε καλόψυχοι άνθρωποι εμείς οι Έλληνες. Ένας μετανάστης βρέθηκε να πει πως φεύγει με τη θέλησή του από την Ελλάδα και θέλουν όλοι να τον κρατήσουν εδώ με το ζόρι. (Α για να μην ξεχάσω, υπάρχουν ακόμα εκείνοι οι 300 μετανάστες που κάνουν απεργία πείνας. Βέβαια, έχετε δίκιο: ποιος τους γαμάει αυτούς!)
Ό,τι το ποδόσφαιρο ως μία χρυσοφόρα μπίζνα είναι, ήταν και θα είναι συνδεδεμένο ομφαλιακά με τα politics είναι ένα γεγονός που φαντάζομαι δεν έχει περάσει από κανενός το μυαλό! Τι αστείοι που είστε με τις ομαδούλες σας και με τις μικροπρεπείς ζωούλες σας! Έτσι λοιπόν και εγώ, μετά από μια έξαρση της στιγμής, δηλώνω ευθαρσώς ως γνήσιος πρώην Ολυμπιακός, ότι σας γαμήσαμε παλιοβαζέλια. Ναι, δε ντρέπομαι να το πω. Σε ένα βρώμικο παιχνίδι, με ντοπέ αθλητές, στημένους αγώνες, πληρωμένους διατητές, μαφιόζους παράγοντες, πουλημένους μεσάζοντες και ανεγκέφαλους οπαδούς, χαίρομαι που πήρα μία πούστικη νίκη και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μου το αρνηθεί.
Αγαπητοί κόκκινοι, πράσινοι, κίτρινοι και κάθε χρώματος και απόχρωσης (συν)οπαδοί, επαναλάβετε μετά από μένα: Μπεεε...
Υ.Γ. Συγγνώμη για το αθρώο και κουραστικό ξέσπασμα κυνικότητας. Την μάζευα χρόνια. Δείξτε κατανόηση...
Ακόμα ένα άρθρο για το ντέρμπυ.Ακόμα ένας (μαζί με εμένα) που τις τελευταίες μέρες ασχολείται με τον αγώνα και όχι με τους νεκρούς της Λυβύης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και συμφωνώ με το σύνολο του άρθρου δεν αποφεύγεις για ακόμη μία φορά τις υπερβολλές.Αυτό που έχω να πω εγώ είναι πως η απάθεια είναι συννενοχή.
Με εξέπληξες θετικά με αυτό το άρθρο.
@Steve σου έχω δύο σχόλια:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) το "υπερβολές" είναι με ένα 'λ'
β) δεν θα απολογηθώ για το γεγονός ότι το σημερινό άρθρο είναι για το ντέρμπι και όχι για τη Λυβύη
ποιος εχεσε να βρεις τον κυνισμο;
ΑπάντησηΔιαγραφήεξαρση βαυκαλιστικου ναρκισσισμου.
αν και με το περιεχομενο θα συμφωνησω σε γενικες γραμμες, παροτι ασχετος με το προφανες.
το μεσο μου τη βιδωσε.
@Αναστάσης Darling εμείς οι δύο θα διαφωνούμε για πάντα. Είτε για τον τρόπο είτε για το περιεχόμενο. Μην αλλάξεις. Μου αρέσει έτσι...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο σ το τελικο ξεχασες.
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτη η αφοπλιστικη ανωτεροτητα του that's me πολυ με καυλωνει παντως
εισαι τρελο καυλι ωρες ωρες
με τη θετικη την εννοια
@Αναστάσης ανταποδίδω τα κοπλιμέντα και χαίρομαι που κάποιος αναγνωρίζει την σεξουαλικότητα μου, έστω και αν αυτή είναι καλά κρυμμένη και από πολλούς(ες) υποτιμημένη
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην μασάς ρε....Όλοι για πάρτι σου την παίζουμε
ΑπάντησηΔιαγραφή