Που είναι η στιγμή που χρειάζεσαι περισσότερο; Σηκώνεσαι από το κρεβάτι και μονομιάς η μαγεία εξαφανίζεται. Ο ήλιος που έχει σηκωθεί δε μοιάζει κίτρινος και ο μπλε ουρανός γκριζάρει. Μου λένε πως το πάθος έχει φύγει και δεν χρειάζεται να μείνω πίσω. Είναι αλήθεια. Η κάμερα δεν ξεγελιέται, τα μάτια μου με προδίδουν.
Στέκεσαι στη γραμμή να ακούσεις ένα νέο νόμο. Προσποιείσαι ένα χαμόγελο και μια γλυκιά καλημέρα και μετά φεύγεις. Στο ξαναλέω, η ζωή σου έχει ξεπεράσει πολλές γραμμές και όρια. Κάθε φορά τα κομμάτια σου πέφτουν στη δικιά μου territory. Δεν το χρειάζομαι.
Και όλα αυτά γιατί ξύπνησα άσχημα. Κάθομαι κάτω, τραγουδάω ένα λυπημένο τραγούδι, κάνω πως δεν ξέρω, λέω ψέμματα σε όλους και φεύγω. Με παίρνεις τηλέφωνο, συναντιόμαστε στην έξοδο, σου χαρίζω ένα ψεύτικο χαμόγελο και φεύγω να πιάσω το λεωφορείο. Εξαφανίζομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου