Julia

Θέτεις τα στάνταρς για μένα. Και μου αρέσει. Πώς γίνεται όμως παράλληλα να μην σηκώνω έκπτωση στα θέλω μου; Πολύ φοβάμαι πως δεν είναι αμφίδρομα πραγματοποιήσιμα. Γιατί το είναι σου με περιτρυγυρίζει από παντού, διαγράφοντας τα θέλω μου. Μόνο και μόνο διασχίζοντας αυτή την πόρτα. Δεν χρειάζεται. Δεν χρειάζεται να σηματοδοτήσεις έκκριση περαιτέρω φερεμόνης. Το δικό σου ελάχιστο είναι το δικό μου μέγιστο, υποσκιάζοντας τα πάντα.

Mπορώ να πετύχω κάτι περισσότερο από σένα; Δεν απαντάω, είναι παγίδα ερώτηση και δεν είμαι καλός σε αυτό το παιχνιδάκι. Πόσο μάλλον τη στιγμή που αν ανταποκριθώ λανθασμένα θα τσακωθώ με τον εαυτό μου. Δεν το θέλω. Δεν τα πάμε καλά τελευταία, οπότε ρώτα εσύ τον εαυτό σου και αν τα βγάλεις πέρα, πες μου και μένα για να ξέρω. Πληροφοριακά και μόνο γιατί την απόφαση μου την έχω πάρει.

Δεν θέλω εναλλακτική επιλογή ούτε παράδρομο. Θα πάω από τα διόδια και ας μου κοστίσει λίγο παραπάνω. Πιστεύω πως αξίζει τον κόπο. Πηγαίνω με χίλια, είμαι στην τσίτα τόσο καιρό και θέλω να αποτελώ ένα παζλ από το χάρτη σου. Το δικαιούμαι. Ποτέ δεν παρακαλώ για κάτι που θα έπρεπε να μου το προσφέρουν, αλλά στην προκειμένη ζητώ ακρόαση, your Honor. Julia, δες πόσα σημαίνεις για μένα...

Υ.Γ. Θα σε έχω πάντα μέσα στην καρδιά στα κλειδιά μου...