Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Απόρρητο


Με δυσκολία σε κοιτάζω κατάματα. Μην μου μιλάς για απόρρητα, μη μου φέρεσαι σαν CIA και FBΙ μαζί, νομίζω πως είχαμε συμφωνήσει, ψεύτικα λόγια μετά το σεξ δεν θέλω να ακούσω ούτε στις καλύτερες μου, ακόμα κι αν πάρει το Oscar o Τεό, ακόμα κι αν πάρω πτυχίο αύριο.

Οποιοσδήποτε χρειάζεται ένα χέρι βοηθείας, νομίζεις πως δεν καταλαβαίνω; Καλά πόσο ψηλά στην ιεραρχική κλίμακα νομίζεις ότι είσαι, πόσο έχεις εκτροχιαστεί από τις γραμμές ενός τρένου που τώρα πια ούτε τον καπνό του δεν βλέπεις; Μένεις έτσι μέχρι να τελειώσει η ενοχή και μετά ξαναγυρνάς, σε βρίσκω στο διπλανό δωμάτιο, όλοι οι φίλοι μας είναι γνώστες, οι περισσότεροι με καταλαβαίνουν κι ας λες πως γινόμαστε ρεζίλι. Νόμιζα, δηλαδή τι νόμιζα, ήλπιζα (καλύτερα) πως είσαι εντάξει, τώρα τι να πω και μάλλον πως να το πω, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, ίσως τελικά να παράφρασα τα συμφραζόμενα.

Παιχνιδάκια με καυτά απόρρητα μόνο οι Coen τα βρήκαν ευχάριστα και καμιά ντουζίνα μιλιόνες πιστών οπαδών τους που τα χάρηκαν (είναι η αλήθεια) στα κοντινά multiplex συνοδεία ποπ-κορν και μεγάλης coca-cola (ούτε τα προσχήματα δεν τηρούνται), ξέρω εσύ δεν θες, αρνήσαι συνεχώς τον μικροαστισμό, μα μόνο αυτόν ακολουθείς σαν hipster follower στο twitter που ποτέ δεν έφτιαξες, φανατική υποστηρίκτρια του άλλου, του μπλε βιβλίου που το συχάθηκες νωρίς, αλλά μέχρι πρότινως όλο το τσέκαρες για φρέσκα νέα και πιπεράτo gossip. Ελιτιστικό marketing πουλάς και όλο τσιμπάω και ας τσιμπάς και εσύ στις τρισδιάστες σαχλαμάρες και όχι στις δισδιάστατες "μαλακίες" που κρέμονται στην αγορά χωρίς φιόγκο και αρώματα, ατιμασμένες και προδομένες, στερημένες χαδιών και αγκαλιών που εν πολλοίς δικαιούνταν, αφού σύμφωνα με το καταστικό είναι αποδεκτές, αλλά και πάλι όχι, εκεί παρατηρείται τρύπα, αυτό έλειπε θα μου πει κανείς στα εύκολα, τα μέγαλα, τα ηρωικά, σε αυτά κανείς δεν είπε όχι, όλα είναι στο φως ουάν χάντρεντ περσέντ εξακριβωμένα μέχρι τελικής συλλαβής, στα μικρά όμως, σε αυτά που βρίσκει κανείς την πραγματική αξία, σημασία, φιλοσοφία, σε αυτά οι ρέμπελοι της κοινοκτημοσύνης, οι κληρονόμοι των μανιφέστων και των ευαγγελιών εξ αίματος γραφόμεθα, οι νόμιμοι εκπρόσωποι του Λένιν, του Στάλιν, του Μαρξ, αλλά όχι του Τρότσκι, οι κληρονόμοι μιας κουλτούρας, την οποία οι ίδιοι καλλιέργησαν, κρυφογελάνε και θρασύδειλα σε χτυπάνε από πίσω ξέροντας πως οι απόψεις τους εκπορεύονται, επειδή η διαρκής σθεντόρια φωνή τους θα υπερβαίνει εις των αιώνα των αιώνων τη δικιά σου δειλή προσπάθεια εξάρθρωσης πολιτικού και μη λόγου.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  © Free Blogger Templates Autumn Leaves by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP  

Site Meter