Θα 'θελα τόσο πολύ να σε εντυπωσιάσω. Η μοναδική μας κοινόχρηστη νύχτα ήταν ξαφνική και σύντομη. Σα μια μπόρα. Σα μια αστραπή. Ούτε που πρόλαβα να σου συστηθώ. Ούτε που πρόλαβα να σου εκμυστηρευτώ τη μοναδική μου ιδιότητα. Είμαι συλλέκτης. Μαζεύω το πιο σκληρό και άγριο πράγμα του κόσμου: στιγμές.
Όταν αγκιστρωθώ από τον ξαφνικό πόθο να πετάξω και δεν έχω που να πετάξω, κρύβομαι στη συλλογή μου. Γεμάτη καφέδες, μισοτελειωμένες κουβέντες, αποστειρωμένα αντίο, τυχαία αγγίγματα, αθώες ματιές, τρυφερούς σπαραγμούς, συναντήσεις, κραυγές, σιωπές, χωρισμούς, λόγια, λόγια, λόγια... Στην τελική τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουν αυτά. Η ζωή ξέρει κι εγώ την εμπιστεύομαι. Είμαι απ' αυτούς που συχαίνονται το τσιγάρο σαν συνήθεια, αλλά το λατρεύουν γι' αυτό που μοναδικά αντιπροσωπεύει. Ή κάπως έτσι.
όσο και να προσπάθησες να το καμουφλάρεις φαίνεται ο αγγελάκας στην αρχή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελάκας; Από που κι ως που;
ΑπάντησηΔιαγραφήτελικά με μία πρόχειρη έρευνα κατέληξα στο συμπερασμα ότι δεν ειναι αγγελάκας αλλά απλά το χρησιμοποίησε.ακου αυτό στην αρχή
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=WF_v5Es3ixc