Τσιριμονιές

Βγαίνει απ' το έκτο παλιατζίδικο στη σειρά όπου δεν βρίσκει αυτό που θέλει. Μόνο στο πρώτο είχε μια κάποια τύχη μα κι αυτή εξανεμίστηκε γρήγορα, μόλις του είπε αρχική τιμή ο ιδιοκτήτης. Απογοητεύτηκε και δεν μπήκε καν στη διαδικασία να κάνει παζάρια, με την εμπειρία του ήξερε ότι σιγά μην έπεφτε κάτω από τα 50 ευρώ ο πωλητής. Αυτός είχε πάνω του μόλις 30. Έφυγε λέγοντας ένα ξερό 'ευχαριστώ'. Ήταν σκυθρωπός, η μέρα δεν του πήγαινε καθόλου καλά απ' το πρωί. Ήταν κι αυτός ο αγέρας που σήκωνε τα πάντα και τα έφερνε στα μάτια του. Βγήκε και παραλίγο να παραπατήσει σε ένα σπασμένο πλακάκι, η μία του άκρη προεξείχε και δημιουργούσε ένα εκνευριστικό πρόσκομμα για τους πεζούς. "Καταραμένη πόλη", μουρμούρισε και συνέχισε προς το μετρό. Σταμάτησε. Έκθαμπος. Μπροστά σε έναν πάγκο με βιβλία το μάτι του πήρε ένα απαράβλητο συνδυασμό χρωμάτων. Ένα καλσόν. "Να τα 'μας πάλι. Καθόλου κυκλοθυμικός δεν είμαι!", σκέφτηκε. Το σκέφτηκε γιατί αμέσως ένιωσε όλα τα του χαραχτηριστικά να μεταλλάσσονται, ένιωσε μια αγγαλίαση, με το που την είδε το κατσουφιασμένο χείλος χάθηκε και στη θέση του σχηματίστηκε ένα χαμόγελο. Έχοντας ζωγραφισμένο αυτό το χαμόγελο στο πρόσωπό του, σχεδόν έτρεξε και προσγειωνόμενος δίπλα της, της πέταξε με σκέρτσο:

- Τι ωραίο καλσόν!

Αυτή ξαφνιάστηκε και γύρισε διστακτικά να κοιτάξει ποιος της απηύθυνε τέτοια ασυνήθιστη φιλοφρόνηση. Μόλις τον είδε χαμόγελασε κι αυτή με κάπως ντροπαλό ύφος:

- Ευχαριστώ!

Την κοπέλα μέχρι στιγμής αυτός δεν την είχε δει. Παραμόνο από πίσω και όχι ολόκληρη καθώς είχε στοχεύσει μόνο στο καλσόν της, όχι σε αναλογίες και άλλες εξωτερικές χάρες. Το προσωπό της ήταν πανέμορφο και στρογγυλό. Μαλλιά σγουρά καστανά πέφταν ως τους ώμους της, από πάνω τους ένας διακριτικός μπερές, στη μύτη σκουλαρίκι και στα μάτια θάλασσα. Χάρηκε για τον αυθορμιτισμό του γιατί η κοπέλα εκτός από ωραίο καλσόν είχε και ομορφιά απαράμιλλη.

- Παρακαλώ! Σου αρέσει και εσένα να αγοράζεις βιβλία από τέτοια μέρη ε; Πόσο μου αρέσουν τα μικρά παλιατζίδικα. Συνήθως στερείσαι επιλογών, αλλά άμα εξασκήσεις το μάτι σου, πετυχαίνεις κομμάτια που πέρα από καλά και φτηνά, κουβαλάνε και μια ιστορία από πίσω τους. Αυτό μ' αρέσει σε αυτά τα βιβλία. Ότι κουβάλανε μια ιστορία, όσο πιο παλιά και κιτρινισμένα τα φύλλα δε τόσο πιο πολύ μου αρέσουν. Μου φαίνεται πως ακόμα κι αν είχα λεφτά να αγοράζω πιο συχνά βιβλία πάλι από δω θα ψώνιζα. Έχω μια φίλη που δουλεύει σε βιβλιοπωλείο και γνωστό μάλιστα, ωραίο κλίμα και πολλά βιβλία, κουλτούρα και εκδηλώσεις κάθε τόσο, μα δε ξαναπηγαίνω εκεί, προτιμώ αυτά, άσε που εκεί σε κλέβουν κανονικότατα, σε κούρασα ε;

Τον αποπάνω μονόλογο τον εκτόξευσε με μια αναπνοή και χωρίς διακοπές. Εκείνη μάλλον γοητευμένη, αλλά ακόμα τρακαρισμένη, κοκκίνησε και χαμογέλασε ταυτόχρονα και έπειτα ψέλλισε:

- Όχι καθόλου, τα λες πολύ ωραία! Συμφωνώ σε όλα, μα σε όλα, δεν θα άλλαζα ούτε κόμμα. Και εγώ γι' αυτό βγήκα σήμερα και μετά λέω να περάσω από την έκθεση βιβλίου που έχει στην πλατεία Κοτζιά στο δημαρχείο...

- "Το επόμενο που θα σου έλεγα", την διέκοψε, "έχω πάει μέχρι στιγμής 2 φορές τελευταία φορά προχθές και ψώνισα, μου άρεσε κυρίως ο κόσμος αλλά και η τεράστια γκάμα βιβλίων. Σκοπεύεις να πας...", κουνώντας τα χέρια προσπαθεί να της δώσει να καταλάβει ότι εδώ είναι το σημείο που πρέπει να συστηθεί.

- "Βίρνα", αποκρίνεται ξεκαρδιζόμενη. "Και για να σε προλάβω, βγαίνει από το Βιργινία".

- Και γιατί το χάλασες; Το Βιργινία είναι πιο ωραίο.

- Χθες είχα την ίδια κουβέντα με τους φίλους μου και μάζευα γνώμες.

- Η δικιά μου πιάνει ή η ψήφος μου θεωρείται εκπρόθεσμη;

- Μην ανησυχείς την έχω ήδη καταμετρήσει.

- Λαμπρά! Τι θα 'λεγες Βιργινία να...

Εκείνη τη στιγμή πέρασαν απέναντι και πίσω τους πέρασε με φούρια ένας φορτηγατζής που πάτησε με μένος την κόρνα. Δεν άκουσα τι της πρότεινε, ούτε ξέρω πως τελειώνει η ιστορία, μην έχετε απαιτήσεις στο κάτω-κάτω, εγώ ένας απλός λαθρακροατής είμαι...