"Πειραγμένο" γυφτάκι

Είμαι ζητιάνος στην Πανεπιστήμιου
με τις ταμπέλες, χαρτονένιες μου, σκανδαλίζω το πρεστίζ
και τη νιρβάνα σας, σε στάσεις λεωφορείου
με τις κλήσεις, παρακλήσεις μου, πουλάω και την ψυχή μου

Στη Νομική, στα κτήρια του Τσίλλερ
τα πρισμένα μου ποδάρια φτάνουν μέχρι το Μουσείο
γύρω μου σύριγγες, δαίμων του πεζοδρομίου
στ' όνειρά μου καρφώνω τους αμέτοχους περαστικούς

Και τα μπατσάκια του ημερομισθίου, τα γουρουνάκια
τα παπάκια, τα ενδοτικά στρατιωτάκια
δουλειές με χούντες, με διώχνουν στις παρόδους
έξω απ' τη βιτρίνα της Ευρώπης, στη Σίνα, στη Σανταρόζα
στους γύρω δρόμους

Λέν' ότι σπεκουλάρω μ' ανορθόγραφες ταμπέλες
έχω κρυμμένα τα χέρια στα μανίκια, τα πόδια
στα μπατζάκια, γυρεύω αναπηρική συμπόνια
με λυπούνται και γελούνε με τον συμφυρμό "ΕΙΜΑΙ ΑΣΤΕΙΟΣ"

Όμως μπερδεύουν το γιώτα με το γάμα
με γαμάνε δίχως καπότα δίχως λεφτά, μ' ένα δίφραγκο
βαράω των σουβλατζίδικων τις πόρτες
με σερβίρουν λες κείμαι κλέφτης λες κείμαι πρεζάκι λες κείμαι αλήτης

Άλλοι νομίζουν πως είμαι ασφαλίτης
άλλοι πως είμαι αδέσποτο, άλλοι πως είμαι σκυλί
μου αξίζει ένα πιάτο φόλα
σας σιχάθηκε η ψυχή μου, καρκινάκια του πλανήτη, σκατοκαριόλα